Któregoś wieczoru napisała do mnie pani Asia: Jak się uczyć farmakologii? To jest nie-do-ogarnięcia! Leki, wskazania, działania niepożądane. Masakra. Nie da się chyba. Buuuuu! To trzeba na blachę! Szukam ratunku! Tu jest za dużo podobieństw! Chloropromazyna, promazyna, lewo…mepromazyna.
Jak się uczyć farmakologii? Przyznam, że z tym przedmiotem nie miałam wcześniej za wiele do czynienia. Ale pomagałam uczniom znaleźć metody na skuteczną naukę zapisywania konfiguracji elektronowej w atomach za pomocą liczb kwantowych, trudnych słówek z języka angielskiego czy historycznych dat i myślenie wizualne zawsze się sprawdzało.
W przypadku farmakologii też zaproponowałam sketchnoting. W związku z tym musiałam zabrać się za to metodycznie. Jeśli myślicie, że jako chemikowi było mi dużo łatwiej, to się mylicie. Ale jest to możliwe.
Zacznijmy od identyfikacji poszczególnych leków. Aby zapamiętać nazwy i podstawowe cechy substancji, warto je spersonifikować, czyli nadać im cechy ludzkie.
Moimi bohaterkami stały się Promazyny, które “ubrałam” w jednakowe różowe sukienki, a ten uniform to od teraz dla mnie taki znak rozpoznawczy promazyn. Poza tym, każda z nich, otrzymała graficzną identyfikację przedrostków występujących w nazwie (w przypadku promazyny, gdy brakuje przedrostka, wykorzystałam fakt że “pro” może skojarzyć się ze słowem “prosto”). Chloropromazyna – otrzymała symbol chloru na głowie, promazyna – prostą sylwetkę, a lewomepromazyna jest odchylona w lewą stronę.
Scharakteryzujmy każdą z panien Promazyn bardziej szczegółowo. Chloropromazyna jest substancją o silnym działaniu uspokajającym dlatego w górnej strefie notatki – gdzie przedstawiam działanie leku, narysowałam chmurkę tekstową z napisem: “niczego się nie boję”. Substancja ta jest antagonistą receptorów dopaminowych, dlatego ta informacja została zapisana w postaci metaforycznego hamulca, a ponieważ pobudza wydzielanie prolaktyny narysowałam strzałkę, wyprowadzoną od postaci, z grotem skierowanym w kierunku słowa “prolaktyna”.
W związku z tym, że promazyna wykazuje silne działanie uspokajające, jej chmurka tekstowa została wypełniona zapisem: “jestem spokojna”. Od chloropromazyny poprowadziłam przerywaną strzałkę do lewomepremazyny, aby pokazać, że ta druga ma silniejsze działanie uspokajające niż chloropromazyna (co oczywiście podkreśliłam w analogicznej chmurce).
Druga część notatki to przykład graficznego zanotowania zastosowań poszczególnych leków.
Wskazaniem do stosowania chloropromazyny (rysunek lewy) jest schizofrenia i inne psychozy, które zostały narysowane za pomocą kółka (symbol głowy) ze sprężynkami wokół kółka, mającymi za zadanie symbolizować problemy psychiczne, obok (już konkretnie, a nie symbolicznie) zaznaczyłam zastosowanie przeciwwymiotne leku. Promazyna stosowana jest w leczeniu pobudzenia i niepokoju u osób w podeszłym wieku. Dlatego narysowałam osobę w starszym wieku (postać opiera się o laskę). Aby podkreślić pobudzenie, kreska którą rysowałam tę postać jest falista, w taki sposób można też symbolizować “strach” czy “zimno”. Wskazaniem do zastosowania lewomepromazyny są między innymi choroby psychiczne przebiegające z objawami pobudzenia ruchowego, co zostało zaznaczone po prawej stronie rysunku, przy wykorzystaniu wcześniej stosowanych zabiegów.
Nie należy stosować chloropromazyny w przypadku takich chorób jak: niewydolność nerek lub wątroby i innych – które symbolicznie narysowałam wskazując chore organy. Ponieważ należy zachować ostrożność w stosowaniu leku przez osoby w starszym wieku – zaznaczyłam to przekreślając symbol “osoby w podeszłym wieku”. Można również graficznie zanotować interakcje, np. “u pacjentów po przedawkowaniu chloropromazyny nie należy stosować epinefryny”. Przedawkowanie zaznaczyłam strzałką w górę, a epinefrynę umieściłam w zakratowanym oknie (symbol więzienia). Przeciwwskazania do stosowania pozostałych promazyn zostały przedstawione w analogiczny sposób.
Warto zaznaczyć, że notatka zawiera tylko niektóre informacje dotyczące wskazanych substancji, a informacje merytoryczne pochodziły z portalu Baza Leków.
Podsumowując, tworząc notatkę polegamy na własnych skojarzeniach, szukamy wspólnych cech poszczególnych substancji i je zaznaczamy symbolicznie, ale też podkreślamy różnice. Dzięki takim zabiegom wyłowimy to co najistotniejsze, ale przede wszystkim stworzymy dobry mechanizm zapamiętania informacji.
Jak do mojego pomysłu notowania graficznego w uczeniu się farmakologii odniosła się sama zainteresowana? Po wysłaniu notatki otrzymałam od pani Joasi tak feedback: “Kocham panią, pani Danusiu”.
Mam nadzieję, że pokazałam wam ciekawy pomysł na to jak się uczyć farmakologii. Notowanie graficzne i związane z nim mnemotechniki sprawdzają się w wielu dziedzinach, nawet tak złożonych jak farmakologia właśnie.
A jak wy radzicie sobie z nauką skomplikowanych treści? Chętnie poznam wasze patenty!
Chcesz dowiedzieć się więcej o metodach na skuteczne uczenie się? Kliknij na obrazek aby uzyskać informacje o możliwości uczestnictwa w kursie, który stworzyłam:
Brak komentarzy